گروه

کاموف 60 یک بالگرد متوسط چند منظوره با قابلیت پنهانکاری (کم – متوسط) است که در سالم 1997 ترسایی نخستین نمونه آن آماده پرواز شد.

این بالگرد که در اصل برای حمل و نقل نفر طراحی شد می‌تواند مقدار قابل توجهی مهمات نیز با خود حمل کند. کاموف 60 قرار بود که جایگزین بالگرد میل 8 اسب کاری روس، شود اما با وجود بالگردی مانند میل می 38 و توانایی‌های اثبات شده کارخانجات تولید کننده میل به نظر می‌رسد بالگرد میل 38 در آینده جایگاه بهتری داشته باشد؛ و اگر بنا باشد یک بالگرد، کار میل هشت را انجام بدهد، همانا میل 38 خواهد بود.

میل 38

اما با توجه به این که نیروی انتظامی فدراسیون روسیه، علاقه بسیاری به این بالگرد (کاموف 60) نشان داده، آینده کاموف 60 دستکم در نیروی انتظامی تضمین شده است. با این حال نمی‌شود گفت که کاموف 60 توانایی و کیفیت لازم برای حضور در ارتش روسیه را ندارد، بلکه این بالگرد از طراحی فوق‌العاده مناسب و امکانات پیشرفته‌ای برخوردار است. سخن نویسنده مطلب این است که کاموف 60 برای نشان دادن جایگاه خود در ارتش نیازی به اینکه جای میل 8 را بگیرد ندارد. زیرا توانایی‌های این بالگرد خود متضمن جایگاه و مأموریت خاص خود خواهد بود.

کاموف 60 در کنار کاموف 52 در خط تولید شرکت کاموف

کاموف 60 قادر است 16 کماندو را با تمام تسلیحات متعارف حمل کند. این آمار در برابر میل 8 و 17 که توانایی حمل 24 کماندو را داشتند، از کاهش هشت نیروی مسلح کمتر خبر می‌دهد. اما با توجه به جثه و برد و هزینه و قابلیت‌های پنهان‌کاری این بالگرد، این تعداد کمتر به راحتی قابل اغماز است.

کاموف 60 قابلیت تسلیح

میل 17 (که قابلیت تسلیح خوبی دارد)

میل 17 هندی با اویونیک و نشانگرهای دیجیتال غربی

نمونه‌های مختلف کاموف 62-60

نمونه آموزشی

نمونه باری و ترابری

نمونه‌ای برای بازار داخلی

نمونه‌ای نظامی و ضد تانک مجهز به تیربار و موشک

نمونه‌ای برای نیروی دریایی

نمونه‌ای با استفاده از موتور غربی جنرال T700/CT7-2D1البته موتور تی 700 که در ایران هم موجود است قاعدتن بایست در لیست تحریمی آمریکای نجس قرار گرفته باشد. آنچه نویسنده را متعجب می‌کند این است که روس‌ها بهترین بالگردها و موتورها برای بالگرد را می‌سازند، چه دلیلی داشته که برای نزدیک شدن به شرکت‌های غربی از موتور تی700 استفاده کنند؟

موتور تی 700

پاسخ این سؤال را می‌توان در واردات قطعات الکترونیک و اویونیک غربی یافت. چنانکه امروزه روس‌ها برای ساختن اکثر قطعات نوین الکترونیکی در کاموف 60 دیگر نیازی به غرب ندارند. به جز این منابع چینی هم می‌توانند در این راه کمک کنند. البته برخلاف آنچه که برخی به صورت هدفمند می‌خواهند القاء کنند. بنده معتقد نیستم که روس‌ها در زمینه الکترونیک فقیر باشند. درست است که با غرب فاصله دارند اما فقیر نیستند و می‌توانند مایحتاج خود را در این زمینه به دست خود بسازند.

موتور روسی RD600V

نمونه‌های تولیدی با این موتور

مشخصات کلی:

ملخ: چهار پره

روتور: درونگرد

خلبان: 2 تن

ظرفیت: 16 نفر (مسلح)

طول: 15.60متر.

قطر روتور: 13.50

ارتفاع : 4.20 متر

وزن خالی: 2750 کیلوگرم

حداکثر وزن: 6750 کیلوگرم

موتور عدد: 2×Rybinsk RD-600V turboshafts, 956 kW (1,282 shp) each

حداکثر سرعت: 300 کیلومتر سرعت

کروز:270 کیلومتر

برد:615 کیلومتر

سقف پرواز: 6400 متر

کاموف 60 نخستین پرواز خود را در 1998 با موفقیت انجام رساند و ظرف مدت کوتاهی تمام تست‌های عملیاتی را با بالاترین امتیازات پشت سر گذاشت. طراحی مناسب و استحکام خوب بدنه، داشتن چرخ و کمک‌های مناسب برای فرود، ظاهر بسیار زیبا، روتور درونگرد و کم صدا، طراحی ملخ چهار پره بسیار مقاوم و موتور مناسب، برد و سرعت بالا و قابلیت مسلح شدن این بالگرد نسخه به‌سازی شده‌اش کاموف 62 موجب محبوبیت بسیار بالایی در نزد کاربران شده است.

از جمله بالگردهای هم‌رده این پرنده دوست‌داشتنی می‌توان به:

Sikorsky S-76

Bell 430

Agusta A109

Eurocopter Panther

Eurocopter Dauphin

Harbin Z-9

HAL Dhruv

اشاره کرد که نویسنده مقاله کاموف 60-62 را از تمامی نمونه‌ها برتر می‌داند. شاید از نظر ظاهری فقط دلفین و زد 9 باشند که بتوانند با این پرنده رقابت کنند.

در حال حاضر و از سال 2003 کاموف 60 و 62 در حال تولید می‌باشد و مشتریان خارجی نیز برای آن وجود دارد. اما چیزی که در مورد این بالگرد هرگز به آن اشاره نشده توانایی حمل بار در زیر بدنه است که موتورهای قدرتمند و بدنه مستحکم و آیرودینامیک فوق‌العاده این بالگرد، به آن بخشیده است.

بنده این بالگرد (تا 60 درصد) از مواد کامپوزیت فیبر کربن ساخته شده که علاوه بر کاهش بازتابش راداری موجب کاهش وزن چشم‌گیری شده است. اصولن چیزهایی که موجب شناسایی یک بالگرد می‌شود در وهله اول، بازتابش راداری و در وهله دوم صدای بالگرد و یا شنود رادیویی می‌شود. اگر یک بالگرد بتواند توانایی پنهان‌کاری داشته باشد و همچنین صدای کمی داشته باشد، در یک سکوت رادیویی برنامه ریزی شده می‌تواند مأموریت‌های مهمی را به انجام برساند. شاید تنها معضل در این مأموریت لو رفتن و شناسایی بصری آن توسط دشمن باشد که این موضوع اجتناب ناپذیر است ولی با استفاده از استتارهای مناسب هم می‌توان از این احتمال کاست.

شاید لازم باشد کمی بیشتر در مورد ملخ و روتور این بالگرد گفته شود. زیرا تا به اینجا بنده هیچ مقاله مناسبی در مورد این شاهکار عرصه هوانوردی ندیده‌ام. ملخ چهار پره‌ای این بالگرد به قطر 13.5 متر طوری طراحی شده است که وزنی سبک و صدای کمی داشته باشد. چنین که هر ملخ خنثی کنند بخش زیادی از صدای ملخی جلویی است (در حالت دورانی) نمونه بارز چنین طراحی مبتکرانه‌ای را می‌توان در SR-70 نیز مشاهده کرد که انحنای لبه انتهایی هر ملخ با شیبی مناسب موجب کاهش صدا شده است. اما در کاموف 60 و 62 این ابتکار به شکلی دیگری هم انجام شده و تیغه ملخ در جلو و عقب قوس و انحنای خاصی دارد.

قطر پوسته ملخ 23 میلیمتر بوده که با الیاف کامپوزیت کربن استحکام بیشتری یافته است. شاید تنها نقطه ضعف این گونه ملخ‌ها این باشد که در برابر جریان الکتریسیته رسانایی بسیار بالایی دارند و پرواز در میان ابرها را کمی با دلهره مواجه می‌سازد.

روتور درونگرد کاموف 62 دارای یازده تیغه بوده که با تکنولوژی مناسبی کنترل می‌شوند. همچنین از پوشش ضد گلوله و کولار نیز برای بالا بردن مقاومت در برابر گلوله‌های شلیک مستقیم در آن استفاده شده است. پوسته این بالگرد توانایی مقاومت در برابر گلوله‌های 23 میلیمتری را دارد.

پوسته این بالگرد دارای پوشش جاذب حرارتی است که آن را در برابر دوربین‌ها و موشک‌های فروسرخ تا حد بسیار زیادی ایمن ساخته است. پنهان‌کاری و سطوح ناصاف و استفاده از مواد جاذب رادار در بدنه نیز موجب شده بتوانیم به این بالگرد لقب پنهانکار بدهیم.

در بالگرد کاموف 60 و 62 دو خلبان در کنار هم می‌نشینند و بار کاری میان هر دو تقسیم شده است. خلبان در سمت راست و کمک وی در سمت چپ می‌نشیند. اصولن نیازی به این نبوده که خلبان و توپچی پشت سر هم بنشینند. زیرا این بالگرد برای این کار طراحی نشده و عریض ساخته شده است تا بتواند نفرات و سوخت بیشتری با خود حمل کند. برد بیش از 600 کیلومتری و حمل تعداد نفرات این بالگرد خود گویای این مسئاله است.

ویژگی‌های دیگر این بالگرد، دید بسیار عالی خلبانان از پنجره‌های کناری و پایین و روبرو، استفاده از رادار موج میلیمتری، دوربین اپتیکی و پرواز در ارتفاع بسیار پایین است.

از دیگر توانایی‌های این بالگرد حمل مجروح است. این بالگرد می‌تواند تا شش تخت (برانکار) و سه پزشک و پرسنل را با خود حمل کند که آمار قابل قبولی به شمار می‌رود.

تولید این بالگرد هر چند کندتر از قبل ادامه دارد و گفته می‌شود که تاکنون بیش از 200 فروند از انواع این مختلف بالگرد تولید شده است.

پایان

مولف: یاور گلدوز مطلق

تمام حقوق این اثر متعلق به دانشنامه دفاعی می‌باشد.

بازنشر با درج لینک صفحه و نام مولف بلامانع است